Degelijk Gereformeerd
Ik kom uit een degelijke gereformeerde familie. Vanuit Den Helder kwam ik in de 2e klas lagere school bij juffrouw Veraar op de Rehobothschool. Dat was erg wennen. Eigenlijk heb ik er niet zo’n goede herinnering aan. We zaten ook in dezelfde kerk als de juf van school. De verhalen uit de Bijbel zijn me uit die periode minder bijgebleven. Alleen van meester Voogsgeerd, die een half jaar op de Rehoboth was, die man kon prachtig vertellen. Het geloof, daar groeide je mee op. Het hoorde bij je leven. In die tijd was dat bij iedereen gewoon zo. Wij zijn in een generatie opgegroeid waar echt iedereen naar de kerk ging. Kinderen die niet gingen, waren een echte uitzondering. Met elkaar naar catechisatie gaan was ook gezellig als er tenminste een leuke dominee was. Ook naar de jeugdclub. We deden leuke dingen, onder andere op de fiets naar Scherpenzeel met de clubleden. Mijn moeder heeft ook bijgedragen aan de geloofsopvoeding. Zij zong psalmen en gezangen. Op de trap, dat weet ik nog. Het fundament van het geloof kreeg ik al vanaf de geboorte mee.
Goede keuzes maken
Als je vrienden en kennissen om je heen hebt die Christen zijn, is geloven gewoon en vanzelfsprekend. Keuzes moet je maken. Wel de goede keuzes. Vrienden zijn belangrijk daarbij. Mijn ouders hebben mijn keuzes altijd gerespecteerd.
Er wordt in de kerk nog wel altijd veel geoordeeld. Ook waren hier in Oud Loosdrecht ruzies onderling tussen gezinnen. Niet de laatste jaren, maar in de periode tussen 1985 en 1990. Dat kan echt niet vind ik en waar gaat het nu eigenlijk over. Het gaat toch om de lieve Heer en niet om je persoonlijke mening. Ook al ben je het niet met elkaar eens. Slecht voorbeeld, een echt erg slecht voorbeeld van het gemeente zijn. Hele gezinnen heb ik door onderlinge onmin de kerk zien verlaten. Als ik langs de kerk van Oud Loosdrecht fiets, heb ik er moeite mee dat alles nu weg is. Ja, het is de tijd. De mensen kwamen niet meer, het was niet rendabel.
Ik heb in 3 kerkenraden gezeten. Leerzame periodes. Het heeft natuurlijk allemaal wat en er is ook wel van alles aan de hand, maar ook met elkaar opbouwend. In Oud Loosdrecht ging het gemoedelijk. In Nieuw Loosdrecht is het veel zakelijker. Ik vond het soms op een kantoor lijken.
Waar bent U nu?…
Jezus hoort bij mij
Hij is alles. Ook daarin weer hetzelfde als ik al vertelde. Mee groot gebracht. Hoort gewoon bij mij. Zoals mijn broers en zussen. God is soms verder weg. Dat zou wel heel mooi zijn als je dat altijd voelt. Ook zijn er momenten dat je denkt: Waar bent U nu? In de diepe dalen moet je wel eens slikken. Achteraf weet je: Hij was er wel. Ik ben er doorheen gekomen. Hij geeft mensen op je pad om je erdoor te helpen.
Zware perioden dat God ver weg voelt… natuurlijk, dat heeft iedereen in zijn leven. Soms in moeilijke momenten. Achteraf… weet je het toch wel. Hij was erbij.
Omzien naar elkaar
Tegen onze kerkelijke gemeente zou ik zeggen: “Blijf omzien naar elkaar ondanks corona-tijden”. Hopelijk na corona toch weer een volle dienst. In de corona-tijd zijn wij niet bang geweest. Wel zeiden we: “We zoeken het niet op”. Ondanks alle voorzichtigheid kreeg ik in april ernstig corona.
Toen ik van corona ziek was, en zo benauwd was, dacht ik soms: het kan verkeerd gaan. Je hebt het niet voor het zeggen.
