Ik kom mijn leven lang al in de Sijpekerk. Als kind ging ik naar de zondagschool en werd later zondagsschool- en Koffiebarleiding. We hebben als Koffiebarteam 2 keer een lang weekend ons teruggetrokken in een klooster in België, om ons te focussen op hoe we het evangelie bij de jeugd konden brengen. Mijn hele leven door is mijn geloof een rode draad in mijn leven geweest.

Een broer van Janny haar vader was getrouwd met een Joodse. Zo kwam ik ook in aanraking met Hadderech (=De Weg), de vereniging van Messias belijdende Joden. Daar vierden we en vier ik nog ieder jaar vlak voor Pasen de Seder. Daarbij wordt de uittocht uit Egypte herdacht en gevierd, maar wordt ook de lijn doorgetrokken naar het Laatste Avondmaal. De wijn die we drinken is het bloed van het Lam, dat de Israëlieten op de deurpost moesten smeren. Maar herinnert tevens aan het bloed dat Jezus, als offerlam, voor onze zonden gestort heeft. Het Laatste Avondmaal dat Jezus met zijn discipelen vierden was ook een Sedermaaltijd, maar Jezus gaf er extra dimensie aan. Het bloed van het Lam, de wijn, zou Zijn bloed zijn. Ik ben veel samen met Janny in Israël geweest om o.a. op plekken te zijn waar Jezus heeft gelopen. We hebben daar ook een tijd in een kibboets gewerkt. De heilige plaatsen die we bezocht hebben waren niet perse de plekken die m’n geloof versterkten, doe mij maar de woestijn en de prachtige heuvels rondom het Meer van Galilea: daar is rust.

’s Ochtends als ik de Bijbel lees dan vind ik daar ook rust. Ik ben nu met het boek Daniel bezig, per dag lees ik een hoofdstuk, waarbij ik vaak ook een Bijbelstudie lees. Dat verrijkt me echt, het ontdekken van de Bijbel is een levenslang leerhuis. Je kunt niet alles begrijpen, net als Daniel. Hij krijgt bijvoorbeeld een visioen, maar kan niet zelf uitleggen hoe het zit, dat komt pas nadat hij God daarom gebeden heeft. Daar had hij geduld voor nodig.

We hebben het in deze tijd rondom de crisis veel over bidden. Daniel die bad ook veel en vroeg God uitleg van dromen en of Hij hem wilde bewaren. Maar er staat ook dat Daniel de boeken (de Profeten) las: dus naast bidden is ook Bijbel lezen heel erg belangrijk. Als je de Bijbel leest begin je meer te begrijpen hoe groot God is en hoe groots het is geweest dat Hij Zijn Zoon heeft gegeven.

’s Ochtends op de dag is een goed moment voor mij. Met vaste regelmaat, dat helpt enorm. Het hoeft niet gelijk een uur te duren. Maar een kwartier tot een half uur de tijd nemen om de dag met God te beginnen in Woord en gebed is zo verrijkend. Op een moment tijdens stille tijd, sprak God wel eens tot me: “Edo, waar ben je nu mee bezig, waarom maak je je zo druk?” En soms aan het eind van de week lost het geen waar ik me zo druk over maak zichzelf op. Maar soms gaan dingen anders dan ik wil, dan leg ik het aan God voor. Dan is geduld belangrijk.

Quarantaine betekent 40 dagen. Dat getal komt veel terug in de Bijbel. Noach zat ook in een lockdown, 40 dagen lang. Mozes was 40 dagen aan het hof van de farao. De Israëlieten trokken 40 jaar door de woestijn

Toen Janny ziek werd zei ze: “Ik ben niet bang voor de dood”. Ze wilde heel graag blijven leven, niet uit angst voor de dood, maar uit verlangen om nog haar kinderen en kleinkinderen te zien opgroeien. We hebben een jaar ons kunnen voorbereiden op haar afscheid. Als zomervakantie zijn we nog met z’n allen nog op reis gegaan. We zouden samen later nog op vakantie gaan naar Lanzarote, maar vlak ervoor ging het minder goed met haar, ze werd steeds zwakker. We zijn naar de Veluwe gegaan, ondanks haar moeheid en zwakheid. We hebben uiteindelijk na het eerste bericht van ziekte nog 14 maanden kwaliteit van leven gehad en daar zijn we heel dankbaar voor.

Wat ik wil meegeven aan de gemeente? Het is nu een bijzondere tijd. Quarantaine betekent 40 dagen. Dat getal komt veel terug in de Bijbel. Noach zat ook in een lockdown, 40 dagen lang. Mozes was 40 dagen aan het hof van de farao. De Israëlieten trokken 40 jaar door de woestijn. Veel van deze momenten heeft God gebruikt, zodat deze mensen konden leren wie Hij was, elke keer gingen ze weer de fout in. Zo’n periode is een beproeving, zoals Jezus 40 dagen werd verzocht in de woestijn, maar ook heel louterend. Ik geloof dat onze quarantaine ook een tijd van bezinning en loutering kan zijn. Deze crisis is niet een straf van God, maar misschien wil God het wel gebruiken om na te denken over hoe we samen met Hem en voor Hem kunnen leven.

Last modified: 13 januari 2021