Jezus is de grond waarop ik sta. Het begin en einde. Degene aan wie ik iedere dag vraag om terug te komen om een nieuwe hemel en aarde zichtbaar te maken. Tot die tijd vraag ik of Hij mij de kracht geeft om op Hem te lijken.
Een wijs inzicht dat ik heb geleerd als het over Jezus gaat, is het gebed ’Neem mij, breek mij, vul mij, zend mij’. Je weet eigenlijk niet wat je vraagt als je dit gaat bidden. Hoe jij denkt dat het klopt of goed was, kan dan afgebroken worden. Dan blijkt dat Gods plan iets anders is dan ik – in m’n oprechtheid – dacht dat het zou moeten.
Ik ben opgegroeid in een gezin waar geloof belangrijk was en is, dat is. Vanaf dat ik 11 jaar was gingen we naar deze gemeente, maar ik ben erbuiten – bij Youth for Christ – echt tot geloof gekomen. Daar heb ik ook GertJan ontmoet en samen hebben we God steeds beter leren kennen.
Ik heb passie voor tieners en jongeren in onze gemeente. Bij YfC heb ik geleerd dat het geloof van jezelf moet worden. Er is voor tieners, (maar dat geldt natuurlijk voor ieder mens) niets belangrijkers dan ze tot het inzicht komen dat Jezus hen echt ziet, dat Hij oog heeft voor hen persoonlijk en juist hem of haar gewild heeft’’.
Ik heb enorm de kracht van de kerk ervaren. Juist ook onze gemeente in Loosdrecht. Daar heeft God me bij bepaald. Nadat ik tot geloof was gekomen, was ik in eerste instantie betrokken bij een Pinkstergemeente in Hilversum.
Toen kwam dominee Bogaard van onze gemeente naar me toe en vroeg: “waarom ga je daar halen, wat je hier moet brengen?”
Een van de tieners van onze gemeente was deze week jarig. Ze mist de kerk en jeugdclub zo. We missen het samenzijn! En dat is ook zó belangrijk. Ik heb het superhard nodig om in een gemeente de bijbeluitleg te horen: Zo bedoelt God het. Dat we levende stenen zijn waar er niet één van gemist kan worden.
Last modified: 13 januari 2021